MANİLER - TÜRKÜLER

 

Bir şey biliyorsan söyle, ibret alsınlar

Bir şey bilmiyorsan sus, insan saysınlar

 

Alim ile eyle sohbet, alırsın mertebe

Cahil ile etme sohbet, dönersin merkebe

 

Erken kalkmayan avrat,
Söz dinlemeyen evlat,
Mahmuzla giden at,
Kapında var ise kaldır at.

 

Göz odur ki, dağın arkasını göre 
Akıl odur ki, başa geleni bile

 

Haram, helal ver Allah'ım
Senin kulun yer Allah'ım

 

İnsana keyif verir kahvenin kaynaması
Eşeği yoldan çıkarır sıpanın oynaması

 

İnsan oğlundan insanoğluna gelmez şek
Varma katırın yanına çünkü babası eşek.

 

Her kime iyilik edersen, sakın ondan kendini

İnsan oğlu hilebazdır, kimse bilmez fendini

 

İtte keramet çoktur. ürüdüğünden belli olmaz
Kadın insanın düşmanıdır, güldüğünden belli olmaz.

Karı vardır arpa undan aş eder,
Karı vardır buğday ununu termaş eder.

Oğlum oldu gülüm oldu
Evlendi elin oldu

Ayrıldı komşum oldu.

 

Sırrını söyleme dostuna
Dostun söyler dostuna
Ot tepeler postuna

 

Ürmesini bilmeyen it,
Davarına getirir kurt.

 

Şimdiki kızlar düdüklü tencere
Tüllü pencere,
Dumansız baca,
Kaynanasız koca isterler